İlk okuduğum kitaplar hep okunmuştu. Sararmışlardı, kendilerine has bir kağıt kokusu vardı. Hiç para vermedim onlara. Lise yıllarında kitap çalan arkadaşlarım vardı, yetenekliydiler ben bu konuda beceriksizdim. Hiç kitap çalamadım. Üniversite yıllarında artık eski kitap okuyamıyordum. Okuduğum her kitabın ilk okuyucusu ben olmak istiyordum. O yıllarda da kitaba para vermezdim. Siparişlerimi hızla getiren dostlarım vardı, onları hala çok severim. Şimdi hiç bir kitabı bedelini ödemeden okumam. Galeriden araba alır gibi kitap seçerim evirir çevirir çizik, leke var mı kontrol ederim. Taze kağıt kokusunu hissederim.

Kitaplar karanlık dünyamızı aydınlatırlar. Yaşama heyecan katar kitaplar. İçimizdeki umudu besleyendir onlar.

Kitap okuyun...

Sormak için, sorulara cevap bulmak için. Zamanı verimli kullanmak için. İnsanları, yaşamları tanımak için. İletişim becerisi, dil becerisi kazanmak için. Eğlenmek için, keyif almak için, demokrasi, adalet için. Düşünce dünyamızı geliştirmek için. Sağlığımız için.

Soru sormaktan korkmayın. Cesaretinizi sorgulayın. Kibar olun. Başarısızlıklarınızla yüzleşin. Spor yapın, sanatla ilgilenin, pozitif olun. Düzenli uyuyun, sakin olun. Çocukları sevin, her davranışınızın onlara örnek olacağını unutmayın.

Zamanı planlayın. Okuyun, kitap okuyun, düzenli ve sürekli okuyun.

Yalan söyleyen, ahlaksız, başkalarına saygısı olmayan, bencil, güce ve egoya önem veren insanlar kitap okumayan insanlardır.

İnsanlar çok yalnız. Eğitim tüm dünyada sorunlu. Çocukların doğayla bağlantıları zayıf. Açık havaya hasret çocuklar.

Korku, kin, nefret, kan, gözyaşı ve ölüm dolu bir dünya. Çocuk oyunlarındaki dostluk bitti. Çıkarsız hesapsız düşler bitti. Bir mumun karanlıkla mücadelesi bitti. Aşk bitti. Sevgi saygı umut bitti.

Yüreği umutsuzluk olmuş insanlarla dolu her yer. İnsanın kendisiyle olan mücadelesi bitmiş. Küçük zindanlarında ışığı tükenmiş insanlar, kıyametin orta yerinde sığınacak zindan arıyor. Güne şarkı dinleyerek başlayanların sayısı azaldı. Şiir okumak fantastik bir kurguya döndü. Dergiler gazeteler hep aynı filmi gösteren kanallar gibi.

Okuyun, kitap okuyun, gülümseyin.

Sokaklarda kitap satılırdı eskiden. Şehrin duvarlarına yaslanılan tel raflara kitap dizilirdi. En çok o satıcıların kitapları çalınırdı. Yakalanırsanız hırsız olmazdınız. Dost olurdunuz o kitapçıyla; size ücretsiz kitap veren, sizi okumaya teşvik eden bir arkadaşınız olurdu zamanla. Şimdi AVM marketlerinde satılıyor kitaplar. Sakın çalmayın! Hırsız olmazsınız sadece, mahkemelerde yıllarca süren bir davanız olabilir. Çaldığınız kitabın içeriğinden bile yargılanabilirsiniz. Hırsızlık suçtur. Öğrenci şirinliğiniz kaybolur. Adi bir gaspçı muamelesi görürsünüz.

Okuyun, kitap okuyun, gülümseyin.

Birbirinizi sevin. Uzaklaşın nefretten, güven duygunuzu kaybetmeyin. Kendinizi tanıyın, kimliğinizi koruyun. Sizi başkalarından ayıran duygularınızdan korkmayın. Kolaycılığı tercih etmeyin, önyargılarınızdan kurtulun. Kimseyi ötekileştirmeyin. Öfkenizi kontrol edin. Hakları, haklılıkları önemseyin. Zaman sizi dönüştürürken, sizi siz yapan değerlerden uzaklaşmayın.

Okuyun...

Umudun, hayallerin peşinden koşun. Enerjiniz, heyecanınız bırakın tutkuyla düşlerinizi kovalasın.

Gülümseyin...

Yargılamayın, zarar vermeyin. 
Ya da boş verin. 
Kendinizi fazla zorlamayın. 
Sakin olun, nefes almaya devam edin.

Karanlığa ışık olmanın bir bedeli var.