İsimlerimizde Gül

Gül Türkler de sevildiği kadar diğer İslam ülkelerinde sevilir mi doğrusu bilgim yok. Asırlarardır türkülerimiz, şarkılarımız, şiirlerimiz, kadın-erkek isimlerimiz, soy isimlerimiz, yer isimlerimiz hep gül ile süslüdür.

Nihat Sami Banarlı hayatta gül görmemiş köylerin “Gül’’lü isimler koymasına şaşırdığında, yaşlı, görmüş geçirmiş bir köy annesi ‘Gül Muhammed’in terinin rayihasıdır’’ diye cevap vermişti. Çok sevip, candan bağlandığı Peygamberini ‘Gül yüzlü’, terinin kokusunu ‘Gül kokulu’ diye tasvir eden milletimiz, çocuklarına en çok ‘Gül’lü isimler vermiş, asırlar boyu..

Etrafımızda yaşayan insanlardan kısa bir zamanda derlediğimiz aşağıdaki isimlere biraz hafızasını yoklayan herkes daha bir sürü isim ekleyebilir. Bunlar bazen az kullanıldığı için hiç duymadığımız isimler olabilir: Saragül, Serengül, Gülşişe, Yazgüle, Güli, Sarangül, Haragül, Nargül, Yaşargül, Gülçimen, Gülpınar gibi; çoğu zaman ise bildiğimiz isimlerdir: Gülperi, Resmigül, Ayşegül, Nazlıgül, Yazgülü, Gülcemal, İsmigül, Cerengül, Güller, Gülşen, Gülşişe, Gülser, Gülay, Aygül, Esengül, Tazegül, Gülfem, Gülbeyaz, Songül, Birgül, Güldane, Gülbahar, Nurgül, Seçgül, Gülendam, Gülçehre, Gülcan, Güliz, Gülçiçek, Gülten, Gülbeden, Gülkız, Gülseren, Gülşah, Güler, Gülhayat, Gülden, Gülpembe, Gülsevil, Refigül..

Bazen erkek, şehir ve soy isimleridir:  Gülali, Güldener, Gülbey, Güldursun, Sarıgül, Gülsoy, Gülbahri, Ergül, Gülşehir, Morgül, Gülağa, Gülyalı...

***

Muhtar

Kaybedeli eşini der