Edebiyattan geliyorum ben, hâlâ da edebiyatlayım, özellikle de şiirle... Hiç kopmadım, Tanrı koparmasın ölene dek. Birçok edebiyat dergisinde yazdım, omuz da verdim, 9 yıldır da Berfin Bahar Dergisi'nde yazıyorum. Ülkemiz erinçli, insanımız bilinçli olsaydı, köşelerimde asla siyasal ve dinsel konulara yer vermez, hep deneme tarzı yazılar yazar, şiire yer verir, kitaplar tanıtırdım. Bugün de sizlerle şiir ve dostluk üstüne söyleşmek istiyorum. Mehmet Kemal "Her sözün fısıltıya büründüğü bir ortamda şiir bir düşünce kurtarıcısıdır. Kişi, ona sarıldıkça, kederden, hüzünden, hatta zulümden kurtulmuş gibi olur. Şiirin baskısı, siyasetin baskısından ağır çeker" der, bizce de öyledir. Bu anlayışla şiire girelim ve son yazdığımız bir şiiri paylaşalım önce:
DOST KOPUŞLARI
Çıkardan, tutkulardan ve ayrılan yollardan
DOST KOPUŞLARI
Çıkardan, tutkulardan ve ayrılan yollardan
Elemeli, hileli arayıp sormamalar
Ayrı düşmeler diyemiyorum
Bunlar dost kopuşları
Aklından ve hayalinden geçirmediğin
Ansızınları anında sızın
Can dost, san dost olup çıkmıştır
Alıştıra alıştıra olanlarıysa
Habis urlardır anılarında
Cılk'lar gördün, kof'lar gördün
Artistik of'lar gördün
Ne gaflar, ne iri laflar
Bilinçli seçilmiş karşı saflar gördün.
Dert yanarsın kendine bu kopuşlardan
Dost mahkemeler kurarsın kendi tenhalarında
"Kopuklar ışınlandılar
Bağlı olmayarak yerlerine alındılar
Sonuçsuz sanal yargılamaya devam olundu"
Sonuçlasan tınacaklar mı, suçlasan ne ki?
Ürpertir suskunlukları kuşkulandırır
Gizile karşı işkil, kahırlı sır
Gözün ricacıdır, gözlerinde duygudan eser aramaktasın
Bir köşk dikmişler ki inada nazır
Gene de bir umutsuz özlem, kopuşlar ötesine
Rüyanda o eski dost meclisleri
Avun dur onlarla
Uyanınca savun dur
Öz duruş ve tutumunu
Evet dost kopuşları... Hepimiz yaşamaktayız bunları öyle değil mi? Dostluğun kadri yeterince bilinmiyor. Peki nedir dostluk? Buna dair bilgeler ve yazarlar ne demişler, onlardan örnekler vererek bitirelim:
"Arkadaşlık ağaca benzer, kurudu mu bir daha yeşermez" Nazım Hikmet
Evet dost kopuşları... Hepimiz yaşamaktayız bunları öyle değil mi? Dostluğun kadri yeterince bilinmiyor. Peki nedir dostluk? Buna dair bilgeler ve yazarlar ne demişler, onlardan örnekler vererek bitirelim:
"Arkadaşlık ağaca benzer, kurudu mu bir daha yeşermez" Nazım Hikmet
"Dostluk, yaşam boyu en zor yakalanan ilişkidir" Emre Kongar
"Dostla bağları koparacak şekilde yakınlık kurmalı, bağları da tekrar kuracak şekilde koparmalıyız." Nizamülmülk
"Düşman isterseniz dostlarınızı geçmeye çalışınız. Dost isterseniz, bırakın, dostlarınız sizi geçsin." La Rochefoucauld
"Dostlarımla birlikteyken bana en az tanıdık gelen yüz, kendi yüzümdür." Hubert Reeves
"Felaket, dost sayısını sıfıra indirir." W.Shakespare
"Dostluk insanların birbirine tahammül edebilme sanatıdır" Hanri Benazus
"Hayat neye gerektir bir hemdemin olmasa/İnsan çetin yaşar, dosta emin olmasa" Genceli Nizami