Gazetelerden (5 Mayıs 1995 tarihli Sabah Gazetesi) okuduğumuz bir haberdi: İrlanda Sultan Mecit'in 1847'de yaptığı insanlığa 148 yıl sonra teşekkür etmiş. Bir tören tertibedilmiş ve Drogheda Liman kentinin o zamanki Belediye Binasına; "1847'deki büyük kıtlık sırasında İrlanda Halkına gönderilen cömertliğin nişanesi olarak Türkiye Cumhuriyetine şükranla’’ ibaresi yazan bir plaket çakılmış.

1847'de İrlanda'da açlıktan binlerce kişinin öldüğünü duyan Sultan Abdulmecit 10 bin Paunt göndermek istiyor, Ancak Kraliçe Viktoria İngiltere 2 bin Paunt yardım yaptığı için bu miktardan fazlasını kabul edemeyeceğini bildiriyor. Bunun üzerine Abdulmecit bin Paunt ve 5 gemi dolusu gıda gönderiyor.

Kıtlığın olduğu bu yıllarda İrlanda bir İngiliz sömürgesi, halkın en mühim beslenme ve gelir kaynağı da patates idi. 1845-1851 yılları arasında zehirli bir mantarın patatesleri çürütmesi ile yaşanan kıtlık sonucu bir milyon İrlandalı ölürken, 2 milyon İrlandalı göç etmek zorunda kalmış.

2010 yılında Türkiye'ye gelen İrlanda eski Cumhurbaşkanı Mc Aleesé dönemin Meclis Başkanı ile yaptığı basın toplantısında, İrlanda halkının yapılan bu yardımı unutmadığını ve minnetle andığını bir kere daha anlatmıştı.

Bizim pek ağzımıza almadığımız bu insanlık 1923'de Lozan müzakerelerinde bulunan Yahya Kemal'e de hatırlatılmış. Müzakerelerde tüm Avrupalı delegeler Türkiye aleyhinde oy kullanırken İrlanda temsilcisinin Türkiye lehinde oy kullanmasının sebebini merak eden Yahya Kemal İrlandalı temsilcinin şu sözleri ile mutlu olmuş: "Biz açlık ve kıtlıktan kırılırken sadece Osmanlı Atalarınız bize yardım etti, bu iyiliği unutmayacağız.’’

Yardımların götürüldüğü Droghede şehrinin halkı Türk bayrağındaki ay-yıldızı şehrin ve 100 yıldır İrlanda Ligi'nde oynayan Drogheda United takımının sembolü yapmış.

İrlanda asilzadelerinin Osmanlı Padişahı Abdulmecit'e gönderdikleri teşekkür mektubu Topkapı Saray müzesinde saklanmaktadır.