Bayburt mutlu (mu)!?

Bayburtlu mutlu(ymuş) da, Bayburt mutlu mu?
Bayburt mutlu değil de Bayburtlu mutlu mu?
Bayburt mutlu değilken Bayburtlu nasıl mutlu oluyor?
Gazetelere bakarsanız, Bayburt 3 mutlu ilden birisi.
Acaba!?
Bayburtlu görmüyor ama Bayburt bu çelişkiyi görüyor.

***

Şehitosman yapılaşmaya kapatılacak derken, şimdi villalar kondurulacak. Görkemli, gösterişli, albenili villalar… Bayburtlu mutlu. Hele villalarda oturacaklar daha da mutlu.

Nasıl mutlu olmasınlar, villalarının balkonunda ayaklarını uzatıp oturacaklar. Bayburt’a tepeden bakacaklar. Bayburt, Çoruh ayaklarının altında… Daha ne olsun! Tüttür cıgarayı, höpürdet yandan çarklı kahveyi…

Bayburtlu da mutlu(?). Onu mutlu etmek kolay… Şehitosman’ın yamaçlarına kondurulacak Avrupai villalarla övünecekler. Var mı başka yerde böyle görkemli, gösterişli, albenili villalar!?… Bu şaşaa gözlerini okşayacak, onları coşturacak. Villaların temel atma töreninde mutlulukları(?) yüzlerinden belli oluyordu.

***

Ama Bayburt mutlu değil! Kurtulacak derken Şehitosman rahmetlik oldu yeniden. Bayburt, has bir kolyesini konutlaşma canavarının kollarına attı.

Bayburt biliyor ki, villacılar manzaraları kapatılmasın diye ağaç ta dikmezler, korkusu o ki dikilmiş olanları da keserler, ya da boylarını kırparlar.

Bayburt biliyor ki İmaret, Şehitosman’ın yalın, kucaklayıcı, sıcacık görüntüsüne hasret kalacak. Ucube villalar, onu görmesini engelleyecek. İmaret-Şehitosman vuslatı kıyamete kalacak…

Bayburtlu çevresinde hızla gelişip sanayileşen kentleri görmezden gelirken; 1 milletvekiline kalırken; demiryolu sorununda avutulurken; kalacak yurdu-yeri olmadığından kaydını yaptırmadan geri dönen üniversite öğrencileri varken; Çoruh kıyıları ucube duvarlarla zincire vurulup, üzerine “çirkin köprü örnekleri” kondurulurken… de ne yazık ki mutluydu…

Bayburt, “mutsuz olması gerekirken, mutlu olabilen insanların yurdudur” demeye nedense dilim varmıyor.