Annem

Abone Ol
Karanfilem biberem
İçiizde dilberem
Tökmeyin üziizi
Misafirem giderem

Bu dizeler annemin hastanede hemşirelere okuduklarından.

Bizim Türkçemizde "tökmeyin üziizi", dökmeyin yüzünüzü demek. Asmayın yüzünüzü.

Annem misafir olduğu buralardan ötelere gitti. Uçmağa vardı.

Annem 1925 doğumluydu. Son yılına gelinceye dek konuşkandı, eskilerden anlatırdı, deyişler söylerdi. Son yılı sıkıntılı geçti. Tanıyanlar "kurtuldu" diyorlar. Akıl öyle söylese de, kalp başka söylüyor.

Kazak Türkçesin de bir söz var, cırlarda da söylenir:

Annesi var olanlar hiç bir zaman yaşlanmaz.
Annesi bar bolgan adamlar hiç kaçan kartaymaydı.

Bu sözü çok söyler böbürlenirdim. Şimdi artık annesi diri olanlar söylesin isterim.

Annem Bayburt'un Çerçi Köyünde doğmuş, Kitre Köyüne babama gelin gitmişti. Babam henüz yeni çıkmış bir öğretmen.. Doğası sert, katı, ilkeli bir öğretmen. Annem ilkokul üçten bitirme belgesi olan bir halk arifi.

Biz Baba'mızla konuşamayız, araya annemi sokarız.
O her seferinde "babayız bilür" der ama babama da her dediğini kabul ettirir.

Annem ile babam 73 yıllık evli. Bir gün bile kavgalarını bilmiyorum. Son yıllarda Baba'm gülerek ve sanki hoşlanarak "annen bana ara sıra bağırıyor" diyordu.

Köyde durumumuz iyiydi. Hem bağ bahçe, mal davar, tarlalardan gelenlerle hem de Baba'mın aylığıyla yoksulluk olmayan bir dirliğimiz vardı.

Ankara'ya geldiğimizde her şey değişti. Sadece bir aylık, altı üyelik aile, önce dört, sonra beş öğrenci (babam da üniversiteye başlamıştı), Baba'mın cömertliği ve dönemin ağır durumu eklenince geçinmek keramete bağlı olmuştu. Bu kerameti gerçekleştirmek de Anneme kalmıştı. Başardı Annem ve beş öğrenciyi de okuttu.

Babam benim İlkokuldan beri başögretmenim. Annemin hastalıklarında ve son hastalığında nasıl üzerine titrediğini yakından gördük. Bu da bize verdiği derslerden birisi.

Baba'm 91 yaşında bir delikanlı. Günlük gazetesini de okuyor, bilgi ağlarında da dolaşıyor. Ona can sağlığı diliyorum. Annemin gittiği yerde iyilikler içinde olduğuna inanıyorum.

Onlar da yazdılar. Ben de Babam Celalettin Zeybek, kardeşlerim Ekrem, Sevim, Aysel, eşlerimiz, çocuklarımız torunlarımız, yakınlarımız adına da cenazemize, evimize gelen, arayan bütün dostlarımıza teşekkür eder can sağlığı dilerim.